Zwierzęta te kojarzą się przeważnie z łagodnymi, lecz leniwymi zwierzakami, których życie ogranicza się do powolnego pochłaniania sałaty i spoglądania w dal. Mówimy tutaj oczywiście o zwierzętach hodowanych w warunkach domowych. Rzeczywistość mianowicie jest taka, iż gady te żyjące na wolności to stworzenia, które zadziwiają biologów a także często wykorzystywane są po przez ludzi do szczególnie nietypowych celów. A w rzeczywistości – zdarzają się bardzo humorzaste.

Żółw jaszczurkowaty na przykład – pojawiający się od Kanady, również po północne teremy Ameryki Południowej – uważany był pewnego czasu za wyjątkowego poszukiwacza ciał utopionych ludzi (żółwia wkładano do jeziora, a w miejscu w jakim się zatrzymał – rozpoczynano poszukiwania ciała zmarłego). To niespotykane wykorzystywanie żółwia w charakterze „zwierza tropiącego” zależne jest oczywiście od jego właściwej specyfiki. Okazuje się jednak, że żółw jaszczurkowaty uzależnia swoją aktywność od stopnia najedzenia.

Między innymi, typ ten nie nie może być już wykorzystany do wyszukiwania ciał utopionych osób, mimo wszystko jego średnio przyjemna przeszłość „zawodowa” nie zniechęca sympatyków tych specyficznych, szczególnie charakterystycznych stworzeń. Hodowców nie odstrasza też to, iż żółw jaszczurkowaty jest czworonogiem bardzo agresywnym i zupełnie aspołecznym – miały miejsce także przypadki, że żółwie takie odczuwając zagrożenie odgryzały własnym właścicielom kawałek dłoni. Wychodzi więc na to, iż sympatyków typu pociąga w żółwiach jaszczurkowatych okropny sposób zachowania i brzydki, nietypowy, powodujący skojarzenia z przedpotopowy bądź to, że są tak inne od leniwego, beznamiętni memłającego sałatę, „typowego” żółwia stepowego.