Mustangi (dzikie konie) były kiedyś gatunkiem bardzo licznym, ich stada osiągały rozmiary większe niż jakichkolwiek innych dzikich zwierząt z rodziny koniowatych. Życie w stadach jest formą ochrony przed drapieżnikami. Mustangi pochodzą od koni sprowadzonych do Ameryki przez Hiszpanów w XVI wieku. Część z nich uciekła na wolność i zdziczała na rozległych preriach.

Podobnie jak i inne koniowate, mustang żywi się jedynie roślinami. Ponieważ jednak brakuje pożywienia, a wartość pokarmowa w dostępnych w otoczeniu gatunkach traw i krzewów jest niska, mustang przystosował się do odmiennej diety, której nie przeżyłyby inne koniowate. Mustang rozsiewa również rośliny, gdyż ich nasiona przechodzą nie strawione przez jego system trawienny i wydalone są razem z odchodami. W czasie życia na amerykańskich preriach mustang przystosował się do panujących warunków, a w skrajnych przypadkach radzi sobie nawet bez pokarmu i wody przez wiele dni. Mustang nauczył się również rozbijać lód w zamarzniętych przeręblach, a także docierać do wielu innych trudno dostępnych źródeł wody.